Jak to dla kogo? Dla nas, widzów. Film ogląda się z dużym zaciekawieniem. Pozwala wczuć się w ten specyficzny klimat.

Zgadzam się. Pomimo tego, iż film zdołował mnie do tego stopnia, że go więcej nie obejrzę, to był dobry. Właśnie taki ma być dramat. Ciężki i skłaniający do refleksji. Do tego surowy, syberyjski klimat i zdjęcia przepięknych, ale zdradliwych krajobrazów...

wole oglądać takie filmy niż amerykańskie kino o super bohaterach i wylansowanym świecie dla pospólstwa

rozumiem.. Arystokracja ma inne upodobania

Dokładnie ;)

Żydzi mają Holocaust... Sorry za OT, ale Polacy też ginęli, a nie tylko Żydzi. Dlaczego ludzie o tym zapominają? Wszyscy płaczą nad żydami, a nie nad rodakami swymi, smutne.

Rozumiem że Polacy żydowskiego pochodzenia nie są twoimi rodakami. Moimi zaś tak.

Ha,ha,ha. Boże, aleś Ty głupia ;)

Nie ma to jak "merytoryczna" konkluzja. Skąd wy wypełzacie...

poczytaj sobie troszkę historii, zapoznaj się z fragmentami talmudu i wróć do dyskusji.

Mgr z histy wystarczy?

Jeżeli tekst ad personam: "Ha,ha,ha. Boże, aleś Ty głupia ;)" uważasz za cześć dyskusji, to najlepiej schowaj się gdzieś i udawaj że Cię nie ma. Wyświadczysz sobie tym olbrzymią przysługę.

a co to ma do rzeczy? Film jest o dramatach surowego życia przeciętnych Rosjan na mało gościnnej ziemi, jaką jest Syberia, a Ty wyjeżdżasz z kwestią: " a Polacy też ginęli". A Napoleon też chorował na wrzody żołądka...

..

Słuszna Twoja uwaga, choć nie wiem dlaczego napisałeś, że nie za rodakami. Mnie żal wszystkich zamordowanych ludzi, narodowość nie ma tu żadnego znaczenia.  Na marginesie - pierwszymi więźniami w Oświęcimiu byli Polacy." Jest taka książka, pt. " Przedsiębiorstwo holocaust" - Normana Finkelsteina, gdzie autor opisuje osoby i organizacje, które wykorzystują tragedię holokaustu do celów politycznych oraz własnych korzyści majątkowych

"dla kogo są tworzone takie filmy pozostaje dla mnie zagadką"

Dawno nie czytałem równie infantylnego pytania. Oczywiście wszyscy jesteśmy tacy sami i oczywiście wszyscy powinniśmy oglądać to samo. Idąc dalej tym tokiem myślenia filmweb nie powinien w ogóle istnieć, bo mamy takie same gusta (po co oceniać coś, czego ocena jest jednoznaczna i oczywista!) Prowadząc takie same życia jeździjmy jednym modelem samochodu, jedzmy jeden rodzaj czekolady i zakochujmy się w jednym typie kobiet (o zgrozo!).

Skąd wniosek, że twierdze iż ludzie maja być tacy sami? Używasz telepatii?

Interesuje mnie jaki typ osobowości posiadają ludzie lubujący się w serialach M jak Martwy, lub Syberia, Monamour. Profilowanie typów dysfunkcyjnych to moje hobby.

Celowo wyolbrzymiłem Twoje słowa, żeby uwypuklić ich absurd.
W takim razie z najszczerszą przyjemnością przyznaje się do swojego "dysfunkcyjnego typu" (osobowości).

Nie interesuje mnie do czego się przyznajesz, lub czemu zaprzeczasz. Interesuje mnie natomiast o jakim absurdzie piszesz i co wyolbrzymiłeś, skoro nadal nigdzie nie stawiam kwestii, że ludzie mają być tacy sami.

Oczywiście, że nie. Nigdzie nie piszesz, że ludzie muszą być tacy sami tylko jeśli mają odmienny gust, to zaliczają się do "typów dysfunkcyjnych" - to spora różnica ;]

A gdzie piszę, że "odmienny" gust stanowi o byciu typem dysfunkcyjnym? Kolejny telepata? Mnożycie się szybciej jak króliki...

Typ dysfunkcyjny to np osoba mająca trudności z rozróżnianiem płci, lub rozumieniem czytanego tekstu, a nie taka której podobają się np obrazy Picasso, lub filmy Braci Marx. Dopiero badania wykażą czy istnieje jakiś związek miedzy tymi faktami :)

Wystarczy wyciągnąć wnioski z Twojej wcześniejszej wypowiedzi, z reguły na tym opiera się dyskusja i nie trzeba do tego telepatii. Być może coś innego miałaś na myśli, a ja (zresztą widzę, że nie tylko ja) odebrałam to błędnie jako sugestię, że "ludzie lubujący się w serialach M jak Martwy, lub Syberia, Monamour", to "typy dysfunkcyjne", ale Twoja wypowiedź takie sprawia wrażenie.

Zanim zaczniesz "wyciągać wnioski", lub wmawiać komuś własne opinie, to potrenuj czytanie z zrozumieniem.

Pozdrawiam.

Może Ty potrenuj formułowanie swoich myśli, pozdrawiam również ;)

"Śliczne zdjęcia, ale dla kogo są tworzone takie filmy pozostaje dla mnie zagadką" - dla mnie! czy zatem jestem "typem dysfunkcyjnym"? Uwielbiam dramaty smutne, aż do bólu, a za taki uważam owy. Po takim zastrzyku emocji czuję, że film coś wniósł w moje przeżycia, do tego piękne zdjęcia i poruszająca muzyka. Zagadką więc dla mnie pozostaje kogo może zastanawiać, dla kogo został stworzony tego typu film?!

A nie lepiej się upić? W cenie biletu jest flaszka.

"dla kogo są tworzone takie filmy pozostaje dla mnie zagadką..."

I ja ci tą zagadkę rozwiąże: Dla mnie chłopcze, czy tam dziewczyno (Tinnga brzmi kobieco).
Wspaniały i przejmujący film. Polecam.
Polecam też: Mandarynki, Gruz 200, Mayor.

Dzięki, już widziałam.

A jak u ciebie ze spożyciem?

ale czego? :)